Impliciet leren is geen nieuwe vinding of hype. Het is ook niet een nieuwe leer-techniek of competentie die u moet gaan beheersen.
Het is veel eenvoudiger dan dat: impliciet leren is een van de basis manieren waarop u als mens leert. Uw leren is – versimpeld gesteld – te verdelen in expliciet leren en impliciet leren.
Bij expliciet leren, leer u vooral iets te weten. U weet bijvoorbeeld hoe uw belastingformulier is opgebouwd, welke elementen er op voorkomen en welke informatie gevraagd wordt.
Bij impliciet leren leert u vooral iets te kunnen. En wel zonder uit te kunnen leggen waarom u het kunt. U kunt bijvoorbeeld uw belastingformulier invullen, met een uitkomst die zo gunstig mogelijk voor u is.
De crux is nu dat het bij boven genoemd voorbeeld niet gaat om uw expliciete kennis – uw doel was waarschijnlijk niet om expert te zijn in belastingwet en belasting inning – maar om uw vaardigheid om de machinerie ‘belastingformulier’goed te bedienen. Het gaat meer om het begrijpen van een proces (noem het een spel) dan om het kennen van feiten. En dat proces leert u impliciet.
Hoe voelt dat? Waarschijnlijk heeft u bedragen ook wel eens heen en weer geschoven tussen de boxen, om te kijken hoe u de grootste teruggave krijgt. Dat levert onmiddellijk succes op. U kunt het. Maar als iemand u zou vragen om uit te leggen waarom de ene box meer oplevert dan de andere, dan zou u geen antwoord weten.
Zo heeft de belastingdienst ons al een tool geleverd voor impliciet leren. Hoe mooi kan het nou zijn als u voor vergelijkbare processen in uw werk of privé dezelfde manier van leren kunt toepassen?